राजधानीमा तनाव छ
तातो जुलुस ! रातो जुलुस ! काले, नेप्टे-चेप्टे,थेप्चे, ‘हरवा-चरवा’हरूको जुलुस ! अथवा यसो भनौं राष्ट्रिय मूलधारबाट अलग-थलग, दमित, शोषित, उत्पीडित, बहिस्कृत, तिरस्कृतहरूको जुलुस ! भरपेट खाना, एकसरो नाना अनि टाउको लुकाउने छानाका लागि संघर्ष गरिरहेकाहरूको जुलुस !
‘भाषण हैन खाना दे ! ओत लाग्ने छाना दे !’ उनीहरू नारा लगाइरहेका थिए । सन्देश नेतृत्वको उक्त जुलुस न्यूरोड जुद्ध सालिक हुँदै अघि बढ्यो ।
Advertisement
‘तस्कर-माफिया मासी दे ! भ्रष्टाचारीलाई फाँसी दे !’ त्यति नै बेला आक्रोशित युवाहरूको अर्को जुलुस पनि नाराबाजी गर्दै रत्नपार्कबाट न्यूरोड गेटतिर सोझियो । न्यूरोड गेटअगाडि दुवै जुलुसको आमनेसामने भयो । दुवैथरीले ताली-सिठी बजाएर एक अर्काको अभिवादन गरे ।
केही मिनेटको अन्तरालमा दुवै जुलुस ‘मेरो अदालत’ नाम दिइएको सार्वजनिक सुनुवाइ स्थलमा प्रवेश गरे । सुनुवाइको आयोजना सर्वोच्च न्यायालय र नागरिक समाजले संयुक्त रूपमा गरेका थिए । जहाँ राणाकालदेखि वर्तमानसम्मका शासनाधिकारी, पीडित समुदाय र आम नागरिकहरूसँगको बयानबाट निस्केको निष्कर्षका आधारमा दोषीलाई दण्ड दिने कार्यविधि निर्धारण गरिएको थियो ।
‘जतिबेला मुलुकमा लिखित कानुन थिएन, श्री ३ जंगबहादुरले १९१० मा मुलुकी ऐन जारी गरिबक्स्यो । श्री ३ देव शमशेरले गोरखापत्र प्रकाशनको थालनी गरिबक्स्यो । महाराज चन्द्र शमशेरले त्रिचन्द्र कलेज स्थापनाको अतिरिक्त सतीप्रथा उन्मुलन गरिबक्स्यो । महाराज वीर शमशेरले नेपालकै पहिलो अस्पताल वीर अस्पतालको निर्माण अनि श्री ३ पद्म शमशेरले ‘वैधानिक कानुन २००४’ नामको नेपालको पहिलो संविधान जारी गरिबक्स्यो । श्री ३ महाराजकै शासनकालमा २००७ सालमा प्रजातन्त्र स्थापना भयो । राणाकालमा भ्रष्टाचारको नामोनिशान थिएन । घुस्याहालाई कडा दण्ड सुनाइन्थ्यो । राणाहरू निरङ्कुश थिए भन्ने कुरा सोह्रै आना झुटो हो …।’ श्री ३ महाराजले भनेका थिए ।
इजलास बिहान दस बजेदेखि बसेको थियो । मध्यान्हसम्म राणातन्त्र, राजतन्त्रदेखि लोकतान्त्रिक नेपालका आधा दर्जन शासनाधिकारीहरूले बयान दिइसकेका थिए । बयानको अनौठो पक्ष के थियो भने, सबै आफूहरूको शासनकालमा विकासको लहर चौतर्फी छाएको भन्दै अपजस जति अरुको थाप्लोमा हाल्न पछि पर्दैनथे । त्यही मेसोमा श्री ३ महाराज ….ले ‘राणाकाल नेपालको स्वर्णयुग थियो’ भनिदिँदा ठूलै प्रतिवाद भएको थियो ।
लेखकबाट थप
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
